Afgelopen zondag liep ik in Antwerpen de 10 miles (16.1 km). Ik liep deze wedstrijd voor de eerste keer dus ik had er ergggg veeeel zin in. Een paar weken geleden had ik al de internationale trein naar Antwerpen besproken. De voorbereiding was dus goed, nu de reis en de wedstrijd nog, want jaaa ik wilde hier persé een PR lopen. Maar lukte me dat ook!? Lees je mee…
Afgelopen zondag ging al vroeg de wekker, yes… het was de! dag vandaag, lekker naar Antwerpen voor de DVV Antwerp 10 miles. Ik ging eerst op het fietsje naar het centraal station en daar pakte ik de trein richting Roosendaal. In Roosendaal had ik met vriendlief afgesproken, daar zouden we de internationale trein richting Antwerpen pakken. Toen we de trein zagen moesten we wel even lachen, wat een oud ding uit het jaar nul. Eenmaal aangekomen in Antwerpen hebben we de ondergrondse tram genomen, wat een groot en mooi station is Antwerpen.
Toen naar de beurs om mijn startnummer op te halen en daarna mijn t-shirt. Ik moet zeggen dat dit allemaal perfect geregeld was, in een speciale tent kon je zelfs de shirts van te voren passen of je wel de goede maat had besteld, echt super. Na een tijdje op de beurs rond gehangen te hebben was het tijd om mijn startvak in te gaan. Ik liep richtig wave 1 (dacht dat ik goed zat) en ging de heleeee mensen massa in. Toen ik goed en wel in mijn vak stond, riep vriendlief van achter het hek vandaan dat ik NIET goed stond!? Huh… ik stond in het verkeerde startvak, shit. Ik had het vak ervoor! moeten hebben, nummers tot 1250, en ik had 1080 Oeps. Dus ik terug lopen door al die mensen om uit het vak te komen pfff en snel mijn eigen vak ingeschoten. Even later klonk het startschot en Goooooo!
Vrijwel meteen liep ik op de snelweg, wel kicken dat dat voor mij en al die andere lopers is afgezet. Toen kwam ik al snel 2 tunnels tegen, waaronder de Kennedytunnel, er stonden ook allemaal toeschouwers, zelfs langs de snelweg. Bij km 7 kreeg ik het zwaar, en bij km 9 ging het ietsje beter haha… Toen een stuk midden door het centrum, dat was echt gaaf, dat vond ik het leukste stuk van het parcours, al die toeschouwers vond ik echt mooi en wat een aanmoedigingen, echt top. En toen richting het eind kwam er dus nog een tunnel aan, en wat voor een!!! WOW de Waaslandtunnel was echt heavy, ik bleef hard naar beneden gaan, maar wist dat ik dat ook weer omhoog moest lopen. Toen ik omhoog liep kwamen er allemaal pijntjes in mijn benen, en er kwam geen eind aan die tunnel, wat was die lang, help ik wil eruit. Eenmaal eruit was ik echt kapot, ik dacht dat ik nog 1 km moest, maar gelukkig zag ik al snel een bordje met nog ‘500m’, dus snel richting de finish.
En YESSSS ik heb een PR gelopen, 3’57 minuten van mijn oude tijd af. Ik heb er 1u27’39” over gedaan, en dat met 3 tunnels, ik ben blij. 🙂 Ik vond het parcours zwaar maar superleuk, volgende keer misschien weer een andere wedstrijd in België.
Volg je me nog niet via Facebook, en vind je dat wel leuk, klik dan hier!
Op mijn homepage kun je je eventueel ook inschrijven voor de nieuwsbrief.
Volgende wedstrijd is Leiden Marathon, daar loop ik de 10 km.
Liefs Marjon.
