Dit keer heb ik een trailrun training gedaan in het Limburgse bos. Omdat ik dat een leuke afwisseling vind van de gewone weg training. Maar ook omdat ik mijn nieuw trail schoentjes wilde uitproberen. Yes, en dat was hartstikke leuk!
Ik heb in September 2013 mijn eerste trailrun gedaan en dat was de St Pietersberg trail. Ik deed daar de afstand van 8 km, omdat een trail toch zwaarder is en ik dat nog nooit gedaan had. Het voelt dan ook aan alsof je een paar km’s meer hebt gemaakt. Bij deze trail liep ik meteen de St Pietersberg op, echt heel avontuurlijk, daarna liep ik door de groeve van de ENCI richting de finish. Ik vond het begin helemaal geweldig (en pittig), de laatste km’s door de groeve waren alleen maar witte stenen. Helaas kreeg ik daar geen medaille, misschien bij mijn 2de trailrun op 19 November in Lommel wel!? Dat is toch wel een must hoor! Daar loop ik trouwens de 15 km.
En dat brengt me bij mijn trailrun training van afgelopen zaterdag (gisteren) in het bos van Weert. Samen met vriendlief ging ik lekker in het ‘Hugterheidebos’ lopen. Daar kun je verschillende routes lopen door gewoon de paaltjes met kleurtjes & pijltjes te volgen. Alleen de rode pijltjes konden we niet vinden, en laten we nou net die route willen lopen. Dus toen hebben we een groene route gedaan om even uit te proberen. Omdat die route te kort was hebben we daarna met de gps zelf een route gemaakt, en dat ging picobello.
Je loop daar dus echt heerlijk onverhard, lekker over gras en zand, en aan het einde… ben ik per ongeluk een ‘VEN’ ingelopen!!! Yep, even een plasje water over het hoofd gezien, daar ging ik met mijn nieuwe schoentjes. Die liepen dus vol water, beetje blup… die zijn nu dus wel echt ingelopen. Ik heb echt genoten van de natuur, wat is Limburg toch prachtig. Het is uiteindelijk een mooi en toch ook wel zwaar rondje van 10 km geworden. Ik heb in ieder geval genoten. Volgende keer weer asfalt, maar dit vind ik gewoon zo leuk om af en toe te doen. Ik vind het een mooie afwisseling van de wegtraining, en daar hou ik van.
En de inburgering van mijn nieuwe Adidas trail schoentjes is heel goed gelukt. Ik had er eigenlijk geen vertrouwen in, dacht dat ik ze na 2 km al uit zou gooien (er lagen reserve schoenen in de auto). Maar ondanks dat de schoenen een stuk stugger zijn en er geen andere zooltjes in kunnen, zitten ze toch goed. Niet voor elke week hoor haha… en ik kan ze ook echt goed schoonmaken. 😉 Op naar de volgende trailrun wedstrijd of training, allebei goed.
Follow me on Facebook!
Liefs Marjon
Dapper hoor, trailrunnen! Ik ben altijd zo bang dat ik geblesseerd raak! Heb het nu 3x gedaan maar blijf het toch wel eng vinden, hahaha
Ja Sonja, buiten van de natuur genieten moet ik ook wel uitkijken waar ik loop. Maar het is zooo leuk! Echt gaaf.