Op zondag 14 Oktober liep ik mijn 11e halve marathon in Eindhoven. Ik heb hier al in de vorige jaren de afstanden van 5 en 10 km gelopen, maar nog nooit de afstand van de halve marathon. Dus op naar Eindhoven…
En dat Eindhoven een hele gezellig stad is dat wist ik wel, maar ik kwam deze dag niet om te shoppen (helaas ;-)) maar om hard te lopen (ook niet verkeerd toch). En omdat die twee niet altijd te combineren zijn, moest ik toch echt ff een stukkie gaan rennen. Shoppen komt in New York wel weer!
Mijn startnummer had ik al over de post laten komen, dat vind ik so-wie-so veel leuker. Zo kan je een beetje naar een wedstrijd toe leven, vind ik dan tenminste. Als je dat niet doet dan kun je je startnummer in het Beursgebouw in het centrum ophalen, hier kun je je tevens omkleden. Let op, wees hier wel op tijd want het kan hier echt druk zijn.
Ik stond redelijk vooraan want toen ik me inschreef dacht ik nog dat ik mijn langverwachte PR wel eens kon gaan lopen. Helaas was dat niet het geval, en wat moest ik ver lopen voor ik in mijn startvak stond, niet normaal. Ik had er voor de start al een aantal km op zitten geloof ik, en ik zag ook geen dixie, oeps. Was dit een primeur wildplassen kuch?
En waarom het nou uitgerekend deze dag 25 graden moest zijn aaagghhh… Daar loop ik dus niet goed mee, een teleurstelling kwa tijd en ook omdat ik daardoor een aantal keer moest gaan wandelen. Kijk ik hou van de zon hoor, niets liever dan dat, maar liever in bikini onder een palmboom dan met een hardloop-setje aan hahaa.
En normaal gesproken loop ik een halve zonder te drinken, hooguit dat ik 1 gel meeneem. Maar dit keer heb ik van elke drankpost gebruik gemaakt, zowel van de energiedrank als het water. Er was onderweg ook o.a. banaan & sinaasappel maar die heb ik geskipt! En er stonden genoeg drankposten en sponzen, alle lof daarvoor voor de organisatie.
Het parcours was niet helemaal afgezet, maar overal stonden er verkeersregelaars om het verkeer te stoppen. Ook was het parcours zo goed als vlak, met lekkere brede wegen en niet teveel bochten. Maar de supporters maken deze wedstrijd vind ik, en wat zijn die GEWELDIG! Onderweg ook zeker, maar de laatste paar km’ters wordt je gewoon gedragen door het publiek. Daar dacht ik dus even niet meer aan wandelen, ik werd er ook een beetje emotioneel van (waarschijnlijk omdat ik het ook zo zwaar had). Maar geweldig zo op het laatst door het centrum te hobbelen, terwijl iedereen je naam roept. De laatste paar honderd meter van het parcours was het rustiger en moest ik weer even doorzetten. Ik had al veel bogen gezien, maar die ene laatste liet nog even op zicht wachten.
Na de finish was het ook goed geregeld, buiten mijn medaille kon ik verschillende flesjes sportdrank krijgen. Ook een banaan en bidon deelde de vrijwilligers uit. Kijk dat ik niet fijn gelopen heb is niet leuk maar de organisatie was echt TOP. En misschien ben ik een beetje verwend met buitenlandse wedstrijden (NEE, echt niet ;-)) maar van alle Nederlandse halve marathons die ik gedaan heb, vind ik deze verreweg het leukste! Wie weet komt deze misschien nog wel eens in de herhaling, wel met een lager temperatuur’tje please.
Met een nettotijd van 2:20:39 kwam ik over de eindstreep. Als alles meezit wil ik graag mijn tijd van 1:58 (Barcelona) proberen te verbeteren. Volgend jaar staan er weer 3 halve op de planning dus wie weet? Portugal, Duitsland en België, oeps geen Nederland…
Maar nu eerst op naar die grote M in The Big Apple, YEAH!
Liefs,
Marjon
