Een Col in de Pyreneeën dat leek mij wel wat toen René dat voorstelde. Vooral na verschillende Cols in de Alpen beklommen te hebben was dit weer eens wat anders…
Dus op naar de grote reuzen in de Pyreneeën met mijn racemonster (=Ridley). En dat dit gebied heel anders was als de Alpen zag ik al bij aankomst. Veel, echt heel veel groen. Supermooi natuurlijk maar ik had niet echt ‘het’ gevoel in de bergen te zijn. De Alpen vind ik altijd héél indrukwekkend als ik aan kom rijden, hier zaten we eigenlijk meteen tussen het groen als in een megagroot bos. Natuurlijk ook mooi maar anders…
De 1st Col van deze vakantie was de Col d’Aspin. Met een totaal van 12.6 km’ters, een hoogteverschil van 644 m en een gemiddelde van 5% hoort deze Col in de 1st categorie thuis. Alleen de ‘buiten categorie’ is moeilijker, al met al best een pittige Col dus.
De eerste 6 á 7 km gingen eigenlijk prima maar dan wordt het toch echt moeilijker. In de laatste 5 km kreeg ik het geregeld zwaar, vooral van km 7 tot 10 was het pittig. Ik zag onderweg ook een paar keer 9 en 10% voorbijkomen. De laatste 2 km vielen weer wat mee, wat ik natuurlijk lekker vond, gewoon even lekker bijkomen.
Op de top ging ik natuurlijk met het ‘bordje’ op de foto. Voor de rest is er niet zoveel te beleven kwa shops en restaurants enzo. Het wegdek was prima om te rijden en de omgeving was mooi groen met mega veel vliegen. Ik moet zeggen dat ik nog op géén enkele andere Col zoveel last van insecten heb gehad. Ze bleven aan mijn stuur en handen plakken, en op het laatst zaten ze overal (zelfs tussen mijn helm). Ze vlogen de hele weg gratis mee en waren niet bij me weg te slaan. Top op de top! Weg waren ze.
En toen kwam natuurlijk de afdaling, ik moet zeggen dat hoe meer Cols ik beklim hoe beter ik ga afdalen haha. Altijd blijven uitkijken natuurlijk, je aandacht kan echt géén seconde verslappen, maar lekkerrrrr dat het is…
Dit vond ik een fijne Col om te beklimmen. Niet té moeilijk maar wel met pittige stukken ertussen. Later in deze vakantie zijn we ook naar Cols in de Alpen gegaan. Maar dat lees je later…
Liefs,
Marjon
