Zaterdag 20 april was het dan zover, de ‘race’ waar ik best lang naar uitgekeken had. Vorig jaar schreef ik René en mij al in voor deze 5 kilometer trailrun omdat we redelijk in de buurt een hotel hadden tijdens onze Amerika & Bahama’s roadtrip.
Deze trail werd gehouden in ‘Lakeland’ in ‘The Colt Creek State Park’. Een gebied tussen Tampa en Orlando in zeg maar en wij reden daarnaartoe vanuit Sarasota. De start van de 5 kilometer was om 8:00 uur ’s morgens en het was ongeveer 1,5 uur rijden. Voor Amerikaanse begrippen een klein stukje rijden, dus om 5:15 uur in de nacht begonnen we ons nachtelijk avontuur door letterlijk ‘The middle of nowhere’.
De autorit heen was een beetje een creepy ervaring, een verlaten weg, donker zonder lantaarnpalen met een dikke mist die hoog over de grond hing in de bomen en struiken langs de weg. Het had zo het begin van een horrorfilm kunnen zijn. We reden in één keer goed, zo het park in, vier dollar park entree, parkeren met een mooie zonsopkomst en startnummer plus een shirt ophalen.
Er hing echt zo’n Amerikaans sfeertje, heerlijk vind ik dat. Like it! Onder een houten startboog startte ik klokslag 8:00 uur en hoe koud het eerder was liep de temperatuur toch heel snel op. De route was bijna helemaal onverhard met gras, mul zand en steentjes in de laatste kilometer. De eerste paar kilometer ging het prima maar naarmate de finish in het zicht kwam werd het steeds warmer (hoge luchtvochtigheid) en kreeg ik het ook zwaarder. Het was een heerlijk rondje park maar het was ook weer fijn om die mooie houten finishboog onderdoor te lopen. Done that!
Surprise, toen ik de uitslagen zag bleek dat ik eerste was geworden bij de vrouwen 50-59 met een tijd van 32:28 (bruto = netto) minuten. Dus natuurlijk eventjes op de prijsuitreiking wachten. Nog een surprise, René had ook een eerste plek bij de mannen-masters, dubbel prijs dus voor die maffe Hollanders, die slepen gewoon de prijzen weg hahaa.
De prijsuitreiking ging snel en zo konden we weer richting Sarasota met een mooie medaille, shirt, en een supergave boomstam troffee maar bovenal vond ik het een fantastische ervaring!! Wat was het geweldig om gewoon echt in ‘The middle of nowhere’ een plaatselijke wedstrijd in Florida te lopen. Dit soort ervaringen zijn voor mij goud waard!
*En op de terugweg zag het er met daglicht een stuk minder ‘spooky’ uit haha.
Next Race: Koning van Spanje Trail
Next Race (buitenland): Kreta Halve Marathon
Liefs,
Marjon
Tof hoor, en ook gewoon 1e bij temperaturen die we normaal helemaal niet gewend zijn!