Deze wedstrijd stond al een paar jaar op mijn To-Do-List en dit jaar schreef ik me samen met zo’n 49.000 andere deelnemers met in totaal 140 nationaliteiten in. Niet zo gek dat de startnummers binnen een kwartier waren uitverkocht, dit is immers een populaire wedstrijd. Gelukkig zat ik ook in dat kwartier…



Dus op naar Brussel en dan meteen maar een hotelletje erbij, wel zo makkelijk. Gelukkig had ik een hotel naast het Jubelpark gevonden, wel zo fijn als je 20 kilometer moet gaan lopen en die afstand al 26 maanden niet gelopen hebt! Eenmaal aangekomen ben ik meteen mijn startnummertje gaan halen bij de stand in het mooie Jubelpark. Het was koud, wind (zeg: storm) en regen deze zaterdag en dat samen met een superzwaar parcours was een ietwat minder vooruitzicht. Maar wie A zegt moet natuurlijk ook B zeggen, dus die avond lekker in de relaxmodus in het hotel en daar voorafgaand aan een lekkere Indische maaltijd als stapelmaaltijd want de pizzeria in de buurt zag er een beetje sjofel uit haha.


Startnummer is binnen in een envelop waar ook het parcours opstaat, nu had ik dit wel al op de website gezien dus dit was niet zo’n verrassing meer. Ik was wel heel benieuwd hoe ik het ervanaf zou gaan brengen met zo’n pittig parcours waar bijna niets vlak is. Maar het leek mij ook een heel mooi parcours en ik had er in ieder geval superveel zin in, kijk dat scheelt al een hoop natuurlijk! Dus op naar morgen.




Het was deze zondag nog steeds regenachtig en met een regencape aan begaf ik me (samen met René) richting de start. De start & finish was bij de fantastische ‘Triomfboog van het Jubelpark’ (monument), mooier kan natuurlijk niet. Ik vind dit monument altijd zo op de ‘Brandenburger Tor’ (stadspoort van Berlijn) lijken, echt geweldig! Ik stond eerst in startvak 3 maar bij het ophalen van mijn startnummer zeiden ze dat ik in startvak 1 zou startten, ik weet niet waarom maar ik vond het prima want dat was een half uur eerder en dat is ook wel zo fijn. Dus het startschot klonk voor mij op deze regenachtige dag om 10:00 uur en ging gepaard met een vrolijk gekleurde rook, over het milieu hebben we het dan even niet.

De route was zoals gezegd zwaar, veel viaducten, omhoog, omlaag, en veel kinderkopjes die door de regen glad waren geworden, voor mij was dat uitkijken geblazen maar misschien hebben andere lopers daar geen last van? Maar natuurlijk waren er ook veel mooie gebouwen/monumenten, ik liep door 3 parken, muziek op het parcours, supporters en ook de bevoorrading drinken was onderweg heel goed geregeld! Ik liep de eerste helft ondanks de viaducten toch heel lekker maar bij het tweede gedeelte werd het natuurlijk zwaarder. Ik kreeg wat pijntjes en de laatste 2 kilometer waren voor mij het zwaarst dus ik was heel blij dat ik de finish in zicht kreeg, yesssss!

En wat een fantastisch uitzicht was dat, echt een kippevelmoment voor mij, done that! Ik liep sinds lange tijd weer eens een 20’er en dat in 2:19:37 waar ik supertevreden mee ben. Zeker als ik me bedenk dat ik ook géén duurloopjes kon trainen in verband met mijn vakantie naar Thailand, maar het was nu gewoon een gevalletje van ‘dood of de gladiolen’ hahaha.

Met een blinkende medaille en een mooie herinnering rijker ging ik weer richting huisje. Het was weer een wedstrijd om nooit te vergeten, als het parcours wat vlakker zou zijn zou ik hem nog wel een keer willen lopen, maar dat hoort er nu eenmaal bij en heeft ook zo zijn charme. Ik loop in december mijn 16e halve marathon in Egypte, maar daar wil ik me weer wat beter op voorbereiden want ook daar heb ik superveel zin in. Maar eerst staan er andere leuke tripjes op de planning…
*Next Climb & Runs: Mont Ventoux & vakantieloopjes.
*Next Race: Le Semi de la Province de Liege 10 km.
Liefs,
Marjon