Deze #RaceThroughHistory loop je op de meest iconische locatie: de Grote Piramides van Gizeh. Je loopt hier door 5000 jaar geschiedenis en ik was erbij…
En al heel vroeg om 5:15 uur in de nacht ging mijn wekkertje om op tijd beneden in ons hotel te staan voor de taxi die ons zou brengen naar de start van de halve marathon. Vanaf 6:00 uur konden we het startgebied in en om 8:00 uur zou de start zijn. Nu zaten René en ik wel in een hotel tegenover de Pyramides maar we waren bang dat we in de file zouden komen te staan. Er doen immers toch duizenden lopers mee, plus toeschouwers dus tel maar op.
Maar niets van dit alles, het ging lekker voorspoedig en voor we het wisten stonden we in het startgebied. Het startgebied was bij de entree van de Pyramides, hier waren we al eerder geweest dus dit was bekend terrein voor ons.
Alles kwam langzaam op gang, het was in het begin ook nog lekker rustig en samen met een mooie zonsopkomst was dit eigenlijk gewoon perfect! Een beetje de boel verkennen, hoewel er niet zoveel te verkennen viel in deze zandvlakte haha. Je kon alles mooi overzien, de tassenafgifte, de start en natuurlijk de wc’s. Géén Dixies dit keer maar een rij portable wc’s met oude houten deuren, een klemmetje zodat die nog wel (net aan) op slot kon en géén wc-papier. Maar hey, ze waren er wel!
Een beetje rondstappen en een beetje inlopen, natuurlijk een beetje voor de foto, maar zo’n foto laat je niet schieten toch? En mijn Hoka Carbons zijn in Caïro na de wedstrijd achtergebleven, die hadden hun beste tijd wel gehad. Hoewel, misschien loopt iemand in Egypte er nu wel op…
De zitzakken, de parasols, superleuk ik kan niet anders zeggen. In heel Caïro merkten we er trouwens niks van dat deze halve marathon gehouden werd. Géén reclame niks, ook niet in de directe omgeving van de Pyramides, niks. Dan zie je maar weer hoe groot Caïro is, dit leeft helemaal niet onder de locale bevolking. Je merkt er eigenlijk pas wat van als je bij het startgebied aankomt en de lopers ziet toestromen, heerlijk dat wedstrijdgevoel.
Ik had van te voren een tijd op moeten geven voor een startvak, alleen zag ik maar 1 vak (toevallig die van René en mij) waar iedereen eigenlijk inging. Het was mij ook niet echt duidelijk waar de andere vakken waren en ik denk dat iedereen dat wel had. Ook was de start van de 10 en de 5 kilometer tegelijk met die van de halve marathon, gewoon allemaal tegelijk in het startvak als één gezellige bende, prima.
Daardoor moest er onderweg natuurlijk wel uitgekeken worden dat ik de goede afslag nam, want dat krijg je met drie verschillende races. De eerste keer ging het al bijna mis, net als de laatste keer vlak voor de finish waar ik ‘links’ moest aanhouden voor een extra lus. Tja, ik ben hier gewoon niet zo goed in, als ik eenmaal in mijn flow zit wil ik daar eigenlijk niet op hoeven te letten maar dat moest nu dus wel.
Het parcours was megazwaar, wel over het algemeen verhard (asfalt) maar alles liep omhoog en omlaag. Dus gewoon kilometers lang omhoog lopen, dit was echt zwaar, niet normaal. Het zonnetje was deze morgen ook volop aanwezig, natuurlijk superfijn maar tijdens een halve marathon liever niet haha. Veel drankposten (enegiedrink en water) onderweg, géén toeschouwers en het zand kwam mijn oren uit, maar heyyyy I DID IT!!
*De Pyramids Half Marathon liep ik in 2:13 uur en ik vond het een fantastische ervaring. Maar eerlijk=eerlijk als die Pyramides er niet hadden gestaan had het natuurlijk een waardeloos parcours geweest, maar ze stonden er WEL en dat maakt deze ervaring ECHT geweldig!
Liefs,
Marjon
