En afgelopen zaterdag liep ik de Lommeltrail van 15 km in het gelijknamige plaatsje Lommel dus. Het had de dagen ervoor flink geregend, dus ik was erg benieuwd hoe het parcours erbij zou liggen, of wist ik dat eigenlijk al? Blub blub blub. Op naar Belgie…
En om 5 uur in de ochtend of eigenlijk nacht aaagh… ging mijn wekker, en in het begin zat het een beetje tegen. Dan bedoel ik… buikpijn, lekke fietsband, trein gemist, in verkeerde trein overgestapt… dat soort dingen dus. Maar uiteindelijk kwam alles wel weer goed natuurlijk en kwamen we na een autoritje van ongeveer een uur (vanaf Eindhoven) toch nog op tijd aan. De start en finish locatie waren op Centerparcs de Vossemeren, prima locatie moet ik zeggen.
Mijn startnummer heb ik opgehaald op de mini expo. op het park, waar ik ook nog heel vriendelijk een paar sokken met tenen kado kreeg, toch aardig. Hoewel ik er niet aan moet denken om die aan te doen haha. En toen was er toch nog wat tijd over om te relaxen voor de start, dus toen hebben we natuurlijk een paar stoeltjes opgezocht. Het was een kleinschalige wedstrijd met op de 15 km rond de 200 lopers. De start en finish waren binnen bij de expo. dat was wel erg lekker want het was buiten erg koud.
Toen ik de rij (startvak) in moest had mijn Garmin de gps nog niet gevonden, en ik was daar pas zo’n twintig minuten mee bezig 🙁 Ik was nog even naar buiten gelopen, maar helaas, dan maar zonder gps, is ook het einde van de wereld niet. Toen het startschot klonk ging iedereen heel relax van start, dat is toch wel kenmerkend voor een trail vind ik. Bij een trail gaat alles heel relax, in tegenstelling tot een wegwedstrijd waar iedereen als een soort snelheidsduivel van start gaat.
En toen tadadada na 1 km liet de gps zich toch nog zien, toch wel fijn! Ik het begin waren er ook wat stukken asfalt voordat het pas echt onverhard werd. Het parcours was vrij vlak op een aantal heuvels na dan. Omdat het veel geregend had was het een aardige blubber zooi, en op de smalle bospaadjes was het daardoor continue springen van links naar rechts. En in het begin is dat niet zo erg, maar 15 km is best lang dan, dan gaat het toch wel vervelen. En dan is het nog een wonder dat ik niet onderuit ging of mijn enkel verzwikte. Hoewel ik daar tot 2 keer toe wel erg dichtbij was moet ik zeggen.
En bij ongeveer km 10 kwam er een strandje, een lang stuk zand dat ze de Sahara woestijn noemen. Ik moet zeggen dat dat zand wel meeviel. Wat ik zwaarder vond was de uitkijktoren die daarna kwam, waarvan ik niet eens wist dat die in het parcours zat. Dat zal waarschijnlijk komen omdat ik het parcours van te voren nooit bestudeer, surprise! Maar een trappen dat dat waren WOW ik dacht even dat ik de Euromast aan het beklimmen was. Oh ja, heb ik echt gedaan maar dan andersom, iets met een touw 😉 Dus toen ik boven kwam moest er ook maar een foto’tje genomen worden, wat een supermooi uitzicht was dat. Normaal maak ik in een wedstrijd echt geen foto’s, maar ik moest nu toch een beetje uitpuffen. En het was hartstikke mooi, zie foto’s boven.
En toen weer naar beneden voor de laatste 3 a 4 km, en toen ik beneden kwam gebeurde er eigenlijk waar ik bij trails een beetje bang voor ben. Er liep nu niemand meer voor me, zelfs in de verste verte kon ik niemand ontdekken. Ik moest echt goed op de bordjes gaan letten, wilde ik niet verdwalen!! En nu liep ik dus moederziel alleen, in een groot bos, ergens in Belgie. Maar warempel HET IS ME GELUKT. Gewoon zonder te verdwalen, nou ja… ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de laatste 30 meter verkeerd liep. Toen was ik gewoon al bij de finish op het Centerparcs terrein. Maar ik was niet de enigste zag ik, dus waarschijnlijk een bordje verkeerd/vergeten op te hangen of zo?
Ik moet zeggen dat de locatie super was, vooral voor de supporters. Wat is er nou gezelliger dan een lekkere cappuccino te drinken in de Market Dome tussen de Flamingo’s? En dat is wat vriendlief heeft gedaan toen ik die 15 km aan het ploeteren was, tjaaa verschil moet er zijn hahaa.
Volgende en tevens (waarschijnlijk) laatste wedstrijd van dit jaar is de Bruggenloop.
Liefs,
Marjon
Ziet er mooi uit hoor! Waarom deed je vriend niet mee? houd hij niet van trails?
Kreeg je nou nog een medaille?
René is nog steeds geblesseerd, stond ingeschreven maar durfde het niet aan. Ik kreeg wel een medaille maar geen superdeluxe hoor haha…
Ja ik zag het al, zo’n weggooi medaille 🙂
Leuk verhaal. Staat op mijn lijstje voor volgend jaar.