Deze Col was een bonus. Niet gepland maar als je vlakbij je chalet een bordje met Col ziet staan dan denk je: Doen!?
En zo beklom ik samen met René deze Col van 11+ km lang en 645 hoogtemeters. Met een gemiddeld percentage van 5.5% en een max van 8.1% was dit een Col uit de tweede categorie. Wij beklommen deze mooie berg trouwens vanuit La-Paute terwijl we in Le Bourg-d’Oisans verbleven.
Op zich is deze Col niet supermoeilijk maar als je de dag ervoor de Col du Croix de Fer hebt beklommen voelt het echt wel pittig kan ik zeggen. Het leek wel of dat elke bocht omhoog mijn benen aan het verzuren waren. Dit was dus echt een kwestie van iets minder genieten en heel veel doorzetten. En als ik later de foto’s terug zie dan denk ik WOW!
Onderweg kwam ik langs een mooie waterval en natuurlijk ook veel groen op deze Col. Op zich vond ik hem niet zo spectaculair maar dat komt omdat de Croix de Fer die dag ervoor gewoon supermooi was, daar verbleekt alles bij. Natuurlijk wel een aantal aardige haarspeldbochten die eenmaal naar beneden erg lekker gingen haha. Op de terugweg zie ik trouwens altijd hoe hoog ik heb geklommen, wauw! Met dalen moest ik wel goed opletten want het wegdek was niet geweldig, maar dit komt bij veel Cols voor, dus niks nieuws.
En op deze laatste vakantiedag was ik super blij dat ik deze Col had beklommen maar ook minstens zo blij dat ik weer met beide voetjes op de grond stond (na een zalige afdaling). Na 3 Cols is het weer tijd voor wat rust, hoewel rust?? Ik moet hard aan de bak voor de marathon van Berlijn in september…
Mijn verslagen van de andere Cols kun je op mijn website teruglezen. Ik heb ook een pagina ‘Cycling’ gemaakt waar je alle beklommen en aankomende Cols kunt terugvinden!
*See you next year… Another Col… Another Country…
Liefs,
Marjon