Dit keer ging ik weer eens naar onze buurtjes om een trail te lopen, bij de Trailrun Bergerven liep ik de afstand van 6,5 kilometer voornamelijk heuvelop. En deze trail was natuurlijk makkelijk voor mij met de afstand maar zeker niet met het parcours!
- De start & finish van deze trail bevonden zich op de terreinen van Schootshei in Dilsen-Stokkem in België.
- De start was makkelijk te vinden en aan de rijen auto’s langs de kant zag ik al dat ik mijn parkeerplekje wat verder moest gaan zoeken.
- Mijn startnummer kon ik ophalen in een tent naast de start (& finish).
- Mijn start (van de 6,5 km) was om klokslag 11:00 uur.
- De start was heel sfeervol met een doedelzakspeler die begon te spelen net voor het startschot klonk, ook bij de andere afstanden stond deze meneer vrolijk te spelen.
- Na de start direct een bocht naar links en bam vals plat omhoog, ik wist meteen dat dit géén makkelijke kilometers zouden gaan worden.
- Op dit parcours veel singletracks en pittige heuvels, een oversteek op een fietspad en veel gele pijlen zodat je toch echt op de goede route zou blijven. Kijk, daar hou ik nou van, veel gele bordjes want je mist er toch snel één, ik tenminste wel.
- Net voor de finish stond in het bos meneer de doedelzakspeler weer om je met zijn muziek zo richting de finish te loodsen, echt leuk!
- Met een chip aan mijn enkel (klitteband) werd mijn tijd gemeten, ik moet zeggen dat ik daar helemaal géén last van heb gehad, zat prima.
- En toen liep ik alweer de mooie houten finishboog onderdoor, done that!
Ik dacht: ik ga even die 6,5 km trail lopen maar ik vond hem toch tegenvallen, niet normaal haha. Het parcours is supermooi maar ook superzwaar, dit had ik zeker niet verwacht. Veel hoge heuvels die ik echt wandelend omhoog ging, niet te doen anders, of zijn heuvels toch niet zo mijn ding?
Wat ik wel heel jammer vond was dat er op een gegeven moment (ongeveer halverwege?) het parcours gedeeld moest worden met de langere afstandlopers. Géén doen. Die lopers willen op die smalle singletracks natuurlijk inhalen en dat gaat niet. Dan stopte ik even in de berm om ze door te laten maar na een keer of 20 gedaan te hebben loop ik ook niet lekker meer.
Voor de rest is dit wel een hele leuke & mooie trail en ook goed georganiseerd. Een mooie houten startboog, een doedelzakspeler en een goed uitgepijld parcours. En die medaille……..
Nee, na de finish géén blinkend metaal maar een hotdog & bier! Tja, wat zal ik daarvan zeggen hahaha. Aan de lange rij voor de kraampjes te zien had iedereen daar reuzeveel zin in, ik NIET. Bah, ik had liever fruit (waar zijn de bananen na de finish?) gezien, maar smaken verschillen.
*Mijn volgende trailrun ga ik lopen in Florida joepieeeeeeee, heeel veeel zin in! Daarna volgt de Koning van Spanje trail in mijn eigen kikkerlandje en dan even géén trails meer…
Liefs,
Marjon
