Col de Vars: 19 KM en 2109 Meter Hoog

De Col de Vars beklom ik vanuit Guillestre wat een half uurtje rijden met de auto was van Briancon. Het parkeren ging makkelijk en de start was vrij goed te vinden, dit had ik wel van tevoren opgezocht op internet anders gaat het niet zo makkelijk en snel. Hoe deden we dat vroeger ook alweer? Met een landkaart geloof ik…

Deze col is eigenlijk het tegenovergestelde van de Col d’Izoard die ik eerder beklom in deze vakantie. Deze laatste col heeft in het begin lagere stijgingspercentages en in het tweede gedeelte gaat dit fors omhoog. De Col de Vars begint juist met de hoogste procenten zodat ik het in het tweede deel van de col het wat makkelijker zou krijgen. Nu blijft het zwaar natuurlijk maar het klopte wel.

Deze col is mooi groen met een enkel watervalletje en ik fietste door verschillende dorpjes heen, echt leuk vind ik dat. Ik vond het wel druk met het verkeer maar dat had ik ook al van tevoren gelezen. Er zijn in het tweede deel van deze col ook genoeg opties om even een leuk terrasje te pakken. Ik heb dat zeker gedaan samen met René want ik voelde op een gegeven moment het eerste gedeelte van deze klim echt wel in mijn benen. Ik voelde de verzuring als de procenten weer omhooggingen. Nou moet ik ook zeggen dat ik de dag ervoor bij de ‘Tour de France’ een goede smak had gemaakt. Ik zag een verhoging niet en ik viel op mijn knieën en ik gleed door over de grond met steentjes, dus ik lag helemaal open.

Maar goed, een terrasje met Ice Tea perzik dus. Nou drink ik dat nooit en ik weet niet wat hierin zat maar toen ik daarna weer op mijn fiets stapte ging het toch goed haha. Die laatste kilometers gingen prima moet ik zeggen. Een paar foto’s op de top en ready voor de afdaling van 19 kilometer, lekkerrrrr. Natuurlijk is het koud want het is toch boven de 2000 meter, maar die afdaling is echt heerlijk!

Ik heb het zwaar gehad en onderweg mezelf afgevraagd waarom ik dit ook alweer deed? Natuurlijk zou ik het nooit meer doen, dit was echt de aller-allerlaatste col haha. Maar ik heb ook genoten van de groene omgeving, een waterval, een drankje onderweg en natuurlijk de top en de afdaling. Het hoort er allemaal bij. En ik ben zeker weer trots dat ik 19 kilometer geklommen heb met een hoogte van 2109m in een tijd van 2:42:16 uur, minuten, secondes. Volgende keer maar eens een makkelijkere col pakken, ahum…

*Volgend jaar staat de ‘Mont Ventoux’ weer op de agenda, niet vanaf Bédoin want die heb ik al eens gedaan maar vanaf één van de andere kant(en), daar denk ik nog eventjes over na.

Liefs,
Marjon