Bij de Crete Half Marathon liep ik de afstand van 10 kilometer, zeker een mooie afstand maar ook zeker géén makkelijk parcours. Maar ik was nog nooit op Kreta geweest dus dit was een mooi combitripje van vakantie & hardloopwedstrijd, mijn favoriet! Van de start t/m de finish, lees je mee?
Mijn startpakket kon ik ophalen de dag voor de wedstrijd in het ‘oude centrum’ van Heraklion. Hier hadden ze een aantal tenten neergezet en na een lange rij in de bloedhete zon kreeg ik eindelijk mijn startnummer. Na mijn startnummer kon ik de rest van mijn pakket bij het naastgelegen gebouw ophalen. Zie hieronder…
En wat een supermooi pakket kreeg ik, een functioneel loopshirt en een hele mooie stevige backpack (+ een boek, staat niet op de foto). Ik denk dat dit het mooiste startpakket is wat ik ooit heb gekregen en ook nog met een minimum aan inschrijfgeld. Echt top dus! Bij veel buitenlandse wedstrijden kreeg ik niet eens een shirt bij mijn startnummer terwijl ik wel honderden euro’s aan inschrijfgeld betaalde.
De start was in ‘Arkalochori’ wat dus een ritje met de speciale Marathon bus betekende! Eigenlijk een gewone bus bij het busstation in Heraklion maar dan via de website van CreteHalfMarathon geboekt met de helft korting. Dus om 6:00 de wekker, om 6:30 aan de wandel in het nog donkere Heraklion, om rond 7:15 in de bus te stappen richting ‘Arkalochori’ wat een beetje in het midden van Kreta lag en in the middle of nowhere. Het was een beetje hectisch met instappen maar uiteindelijk zaten we in een overvolle bus op weg naar de wedstrijd. We werden voor de ingang van het start & finish gebied afgezet en waar we in de middag weer moesten opstappen was een zorg voor later die dag…
Eenmaal aangekomen was het eventjes zoeken in de drukte (alle bussen kwamen tegelijk aan) waar het toilet en tassenafgifte was maar uiteindelijk stond ik op tijd in mijn startvak van de 10 kilometer. Mijn start was om 8:50 en de Halve Marathon van René twintig minuutjes later om 9:10 uur. Let’s Go!
Ik had het al gelezen, ik had het al in de bus onderweg gezien, niks vlak hier haha. Dan denk je: ach het valt wel mee, het is maar 10 kilometer (ik had de HM omgezet naar de 10K). Maar nee, het viel niet mee. Van start tot de finish was het zwaar, ik denk het zwaarste parcours die ik ooit gelopen heb. Zelfs in Athene was de 10 kilometer niet zo zwaar als hier. Ik had een heen & weer route, bij de 5 kilometer keerde ik om met een lus om terug langs de olijfbomen naar de finish te lopen. De eerste 5 kilometer was wel zwaar maar nog goed te doen en ging ik wat te snel met mijn tempo. Ik wilde het niet maar het ging vanzelf, go with the flow.
Dat betekende dat ik het de tweede helft zwaarder zou gaan krijgen. Wel onderweg genietend van de vele muziekgroepen, bandjes en soloartiesten. Ook de waterpunten (flesjes) waren goed geregeld, echt fijn! Maar al dat entertainment zorgde niet dat ik makkelijker ging lopen, het was gewoon zwaar. Het parcours is geen meter vlak, alles gaat vals plat omhoog en afgewisseld met steile heuvels. Natuurlijk gaat het ook wel eens een stukje omlaag maar omdat het zo zwaar was viel dat in het niet, zeg maar. Ik was superblij dat ik de finish bereikte en dat ik een paar seconden later bij de EHBO zat laat ik maar achterwege.
Omdat de bus terug naar Heraklion pas om 14:40 uur zou gaan waren we verplicht om tot die tijd hier te blijven terwijl we al rond 11:00 uur allebei klaar waren om terug te gaan. Taxi’s waren hier ook niet te zien omdat het best afgelegen lag. Dus dan maar helemaal bovenaan in de arena in de bloedhete (tegen de 30 graden) zon met een cola’tje wachten tot we terug konden. Misschien maar goed ook want anders hadden we toch wel veel gemist. Nadat iedereen binnen was gekomen konden we genieten van een traditionele dans en daarna was de prijsuitreiking. Dit was al een spektakel op zich, daarbij kon je de hele dag hapjes eten langs de eettentjes die in een lange rij in de arena stonden. Ik kan niet anders zeggen dan dat dit supergoed geregeld was.
Een hele arena vol die kijkt naar de traditionele dans was geweldig om te zien, wat een geweldige sfeer hing hier. De start & finish, het eten, het parcours tot en met de foto’s aan toe die achteraf gratis te downloaden waren. Gewoon alles was goed geregeld, te veel om op te noemen. Dit is gewoon één van de best georganiseerde wedstrijden die ik ooit gelopen heb, echt TOP! Dit neemt natuurlijk niet weg dat het parcours een ‘hell of a job’ is en ik het superzwaar had met deze 10K in 1 uur 11 minuutjes en 32 seconden, op naar de volgende haha. *De bus terug hebben we uiteindelijk gevonden maar dit had iets duidelijker mogen zijn!
Tot slot natuurlijk die supermooie handgemaakte medaille schoen! Ik heb meer (te veel om op te noemen) mooie medailles, maar mijn favoriete zijn o.a. die van New York (Marathon), Athene (5 & 10K) en de Disney runs (Halve Marathons). En deze 100% handmade medaille van klei gemaakt door ‘Kate Mykoniati’ past zeer zeker in mijn favoriete rijtje ‘de mooiste’ thuis! Op naar de volgende mooie, aparte of gekke medaille maar ik heb zo’n idee dat dat met halloween al zal zijn haha.
*Next Race: Halloween Run Keulen!
Liefs,
Marjon
