The ‘Original Obstacle‘ run van 21 km in Hellendoorn, jawel.. natuurlijk zou ik die gaan doen. Voor het eerst een obstacle run na zoveel jaren wegwedstrijden. Oke, ik heb wel eens een ‘Trail’ gedaan en ik heb ook eens een ‘Colorrun’ gedaan, maar dit is toch wel heel wat anders. BUT I DIT IT!!
En wat was dit zwaar zeg, niet normaal! Ik had me vooral op de obstacles gefocust, en ik ben eigenlijk vergeten uit te zoeken hoe het 21 km parcours eruit zag!? Beetje dom, want dat parcours was toch verdomd zwaar! En dan zeg ik… continue heuvels op en af, zo hoog dat je er niet eens hardlopend op kon. Hele bergen mul zand, ik zakte er gewoon in weg, hoewel naar beneden wel weer lekker was haha… Bijna alles onverhard, door het bos met smalle schuine paadjes, ik moest continue uitkijken dat ik niet over boomstronken viel. Stukken die ik naar beneden moest springen, ga zo maar door, dan heb je wel een idee denk ik. Het was wel een SUPERMOOIE bosrijke omgeving.
Er waren makkelijke en moeilijke obstacles, de eerste keer dat ik in het modder of ijskoude water ging dacht ik nog Oeps. Maar op een gegeven ogenblik ben je dat ook gewend, kwam er weer een zwempartij om de hoek zetten of een modderglibberparty. Ik heb alle obstacles gedaan, in ieder geval geprobeerd, er waren er 2 die ik niet helemaal voor elkaar kreeg. En dat was de ‘Monkey Bars’ en de ‘Monkey Tail’, daar ben ik echt niet sterk genoeg voor. Ik denk dat ik dan nog wat meer krachttraining moet gaan doen, spierbundels kweken zeg maar 😉
Toen ik de ‘Climbing Water’ opklom, had ik het gevoel dat ik geen adem meer kreeg en ik kreeg kramp in mijn linkerkuit Oeps. Maar ik ging door, er was geen andere optie mogelijk, ik wilde ze allemaal doen/proberen. Het is een grote houten wand waar je naar boven moet klimmen, er komt hard stromend water naar beneden. Als je boven bent, jump je aan de achterkant gewoon weer naar beneden.
De ‘Bridge Jump’, leek niet zoveel voor te stellen, maar als je bovenop een brug staat en je moet naar beneden springen, is dat toch nog wel heeeel erg hoog, maar hup gaan! De obstacles ‘Net Knot’ & ‘Conquer the Bridge’ was pittig klimwerk (touwen waar je je voeten inzet) en ook hoog. En dan de ‘Vietcong Tunnels’ tjaaaa wat kan ik daarvan zeggen, ik ben erin gegaan en dat terwijl ik toch wel een beetjeeee claustrofobisch ben.
En als 1 van de laatste obstacles was ‘Floating Tree Trunks’ WOW… Dat zijn in water gelegen 6 grote drijvende palen waar ik overheen moest klimmen. Het was pittig omdat het diep water was, ik kon me niet afzetten en ik was inmiddels alle kracht in mijn armen kwijt. Ik heb er dus even over gedaan en was kapot toen ik uit het water kwam. Whooo en de ‘Foam Party’ was natuurlijk het allerleukste, gewoon lekker door de schuim banjeren.
Er waren 40+ obstacles, dus veel meer dan ik hier genoemd heb. Ik heb over houten muren geklommen, over banden gesprongen. Onderdoor, bovenop, doorheen… ga zo maar door. Maar deze obstacles hebben waarschijnlijk het meeste indruk op me gemaakt. En ik dacht toch echt dat ik van een modderbad 10 jaar jonger zou worden, of toch niet wahaha…
Ik vond dit een supermooie ervaring, en ben blij dat ik hem gedaan heb. Maar het was ook wel een hele pittige ervaring. Ik denk niet dat ik dit nog een keer ga doen… denk hé 😉
Volgende wedstrijd is de halve marathon in Disneyland Paris!
Liefs Marjon
Wauw, als ik dat zo lees is het echt loodzwaar geweest. Knap dat je dit gedaan hebt hoor!